Weblog Alex Reuneker

Op zaterdag 31 december, oudjaarsdag, liep ik de Oliebollencross, al sinds jaar en dag georganiseerd door AV De Koplopers in Delft. Natuurlijk was er ook de beroemde Sylvester-cross, maar ik had niet zo'n zin om naar Soest te rijden voor een cross op toch al een drukke en lange dag.

Eva ging spontaan mee, omdat haar padelafspraak niet doorging vanwege het weer. Erg leuk om samen te gaan! Het weer was verschrikkelijk - totaal niet koud, maar heel veel regen en een superglad, glibberig en smerig parcours. Leuk om te doen, maar moeilijk. Niet per se zwaar, op een paar echte diepe modderpaden na. Ik merkte vooral dat ik geremd werd door de glibberigheid en diepe modderpoelen, niet of minder door conditie.

Een glibberig parcours in Delft

Mijn eindtijd was 39:46 op de lange cross (9,2km), goed voor een 9e plek van de 124. Prima training zo! Ik werd onderweg, tijdens ronde 1, nog wel even (terecht) op de vingers getikt door Peter van PAC, want ik schoot het verharde pad op. Dat duurde slechts een paar seconden, want het ging enigszins automatisch, maar het hoort natuurlijk niet bij een cross en Peter had gewoon gelijk. Direct terug naar de modder dus en even inhouden om te compenseren. Opgelost!

Joris, Eva en ik na de cross

Een mooie cross om Oud en Nieuw mee te beginnen!

Op zaterdag 17 december reed ik met Eva, na flink krabben, in de richting van Wassenaar om samen lekker ontspannen een trail in Meijendel te lopen. Ik had de route van de Meijendelloop gedownload en ingekort – een niet te lange herstelloop was het idee – en ik dacht dat we vooral over onverharde paden zouden gaan. Dat zou mooi uitkomen, want het was zaterdag en de dagen ervoor spekglad door ijzel.

De route bleek bijna uitsluitend over verharde paden te gaan, dus dat viel tegen, maar de route was wel heel erg mooi en afwisselend. Het winterzonnetje was heerlijk en met het aanpassen van het tempo was de gladheid ook enigszins te doen.

Een van de mooie eigenschappen van deze route is dat je als pannenkoekenliefhebber goed zit; je start en eindigt bij de Meidoorn.

Tijdens dit mooie rondje testte ik mijn nieuwe schoenen (de Vibram Fivefingers V-Trail) en die liepen heerlijk – ook over de hardere paden. Al met al was de route dus wat anders dan verwacht, maar zijn we toch een mooie ervaring rijker!

In 2018 won ik de 15km Kethelloop in Schiedam – hartstikke leuk natuurlijk. De prijs was een wisseltrofee: een heuse ketel met daarop de namen van de eerdere winnaars. Mijn naam zou er spoedig opgezet worden door de organisatie.

Het is nu eind 2022, noch de Kethelloop, noch de organisatie bestaat nog en na verschillende pogingen om mijn naam erop te krijgen en, later, de ketel terug bij de organisatie te krijgen, geef ik het nu toch wel op. Via via legde ik contact met een van de organisatoren, want de ketel staat inmiddels ook gewoon een beetje in de weg. Degene die ik via Whatsapp sprak, zei slechts iets in de trant van ‘lekker laten staan dat ding’. Tja, daar kan ik weinig mee.

Ik probeer nu, als laatste mogelijkheid, contact te leggen met de eerdere winnaars, want hun naam staat er wel op en wellicht heeft een van hen er een mooi plekje voor. Zo niet, dan gaat ‘ie bij het vuil. Zonde, maar een wisseltrofee moet, ook als een wedstrijd niet meer wordt georganiseerd, in ere behandeld worden. Als dat niet gebeurt, is het jammer, maar helaas.

Bij deze dus nog een kleine oproep: ken of ben jij Michel Bonevacia (winnaar 2015) of Michiel Bovendeert (winnaar 2016), neem dan even contact op.