Op een klein halfuurtje rijden vanaf Schiedam vind je de pont naar het eilandje Tiengemeten. Ik kende het wel van naam, maar was er nog nooit geweest.
De geplande route met 'het lusje' links
Je vaart in tien minuutjes het Haringvliet over en daarna volgt direct het 'eilandgevoel': weinig mensen, rust en een gure wind – het is tenslotte al december. Na een korte sanitaire stop bij het gebouw van Natuurmonumenten vangen we de wandeling aan. Natuurmonumenten heeft een aantal wandelingen op het eiland uitgezet (te vinden op https://www.natuurmonumenten.nl/routes?locatie=N_391), maar de langste is 10 kilometer en wij wilden graag het hele eiland zien. We hebben daarom zelf een route van 16 kilometer uitgezet. Het GPX-bestand daarvan vind je hieronder.
Al direct aan het begin van de wandeling richting het westen word je getrakteerd op schitterende uitzichten, onverharde paden en veel, heel veel grote grazers.
Je kunt veel mooie grote grazers tegen op Tiengemeten.
Het plan is helemaal naar de westkust te lopen, daar een lusje te maken en dan via hetzelfde pad – dat kan niet anders – terug naar het oosten te lopen, om vervolgens richting het zuiden af te buigen. Je volgt dan namelijk een ander pad richting het oosten. Het weer gooit echter roet in het eten; het was sowieso slecht weer, maar door de aanhoudende regen van de afgelopen dagen was het lusje op een gegeven moment niet meer begaanbaar. Het water kwam tot voorbij de enkels. Helaas moesten we dus omkeren. Dat betekende iets extra lopen, maar echt veel hebben we qua omgeving niet gemist. Twee andere wandelaars die we later tegenkwamen vertelden ons dat het 'pad' de dag ervoor ook al niet begaanbaar was – het lag dus niet aan ons.
Dit was een van de betere stukken...
Na 12 kilometer bereiken we Herberg Tiengemeten, waar we eerst heerlijk wat warms drinken en daarna lekker lunchen. De gastvrouw is erg vriendelijk en weet van alles over het eiland te vertellen. Je kunt in de herberg overigens ook overnachten, mocht je meer dan een dag op het eiland willen verblijven.
Een slechte foto van een heel goede lunch
Na de lunch vervolgens we een modderig en glibberig pad langs het water, om zo langs de noordkust weer bij de pont uit te komen. Let erop dat die maar één keer per uur vaart. Wij moesten 45 minuten wachten, maar je kunt dan wel terecht bij Natuurmonumenten voor koffie en eventueel souvenirs. De tijd kom je dus wel door.
Al met al was het een mooie wandeling en is het eiland echt een aanrader. We zouden echter niet meer zo snel in het najaar gaan, maar eerder in het voorjaar, wanneer alles wat droger is.
Route-bestanden
Geplande route (met lusje): Tiengemeten_16K_gepland.zip
Gelopen route (zonder lusje): Tiengemeten_16K_gelopen.zip