Onlangs las ik Ga op de fiets van Irene Maaskant en Laura Maat. Een leuk en mooi vormgegeven boek dat je enthousiast maakt om zelf ook wat langere tochten te fietsen. Tel daarbij op dat ik laatst de site Vrienden op de Fiets ontdekte, waarop je tegen een klein bedrag logeeradressen kunt vinden, en de zin om zelf een tweedaagse tocht te maken was er.
Na een hardlooptraining vertrok ik op dinsdagochtend richting Zeeland, om via Stellendam, Middelharnis en langs Bergen op Zoom naar Kalmthout te rijden. Buitenland (België), maar toch niet zo heel ver weg. De benen waren flink zwaar na het hardlopen en net te weinig eten helpt ook niet. Gelukkig had ik lunch en koffie in een thermos mee, dus na een kilometer of 50 ben ik in Middelharnis gestopt. Dat deed me goed en de tocht ging erna wat makkelijker.
Lunch in Middelharnis
De wind zat wel tegen en dat is niet zo fijn in Zeeland, zeker niet als je de Oosterschelde over moet. Uiteindelijk kon ik, ter hoogte van Rilland, naar het Oosten afbuigen en vanaf dat punt ging het een flink stuk makkelijker; minder wind tegen en meer beschutting. In Ossendrecht vulde ik de bidon nog een keer en nam ik een drankje, want de temperatuur was inmiddels flink gestegen. Het laatste stuk naar Kalmthout was erg mooi, want je rijdt dan langs de Kalmthoutse heide.
Het bos bij Kalmthout
In Kalmthout zelf vond ik snel het logeeradres. Twee aardige gepensioneerden, Christianne en Jos, lieten me de fiets in hun schuurtje zetten en leidden me rond. We hebben even wat gedronken en de kamer bekeken. Het was de oude jongenskamer van een van hun zoons en dat maakte het lekker huiselijk. Wat niet ontbrak waren de Suske en Wiskes - dit is hét stripdorp bij uitstek, want Willy Vandersteen, de bedenker van Suske en Wiske, woonde en tekende hier tot aan zijn dood in 1990. Na het douchen en eten in het dorpje trok ik mij moe met het album De Poezelige Poes terug in de slaapkamer. Het zou niet laat worden, want de vermoeidheid is goed voelbaar.
De volgende ochtend gaan we om 7 uur aan het ontbijt en dat is prima verzorgd - lekkere yoghurt met muesli en een vers gekookt scharreleitje. Gezellig ook, want de de gastvrouw- en heer ontbijten mee en we praten over van alles en nog wat. Vooral onze reizen naar Afrika - zij naar Zuid-Afrika, wij onlangs naar Tanzania - vormen onderwerp van gesprek. Na het ontbijt bedank ik Christianne en Jos voor de gastvrijheid en goede zorgen en stap ik op de fiets om via een ommetje, langs het Suske en Wiske-beeld bij station Heide en het Suske en Wiske-museum, aan de terugtocht te beginnen.
Het Suske en Wiske-standbeeld bij station Heide
Bij het museum mogen normaliter alleen groepen naar binnen, maar het was nog vroeg en een medewerker zag me een foto ‘trekken’. Hij vroeg me naar binnen te komen en gaf me spontaan een privé-rondleiding - wat een geluk, zeg, echt heel leuk!
Het Suske en Wiske-museum
Na het museumbezoek zet ik de tocht voort en ik stop rond de 30 kilometer voor koffie die ik meekreeg in Kalmthout.
Koffiestop onderweg naar Breda
Daarna reed ik door naar Breda, om koffie bij Kamu te drinken - ook die tip haalde ik uit Ga op de fiets. Die koffie blijkt heel erg goed (aanrader!) en de zaak zelf is ook het bezoeken waard - een mengeling van café en wielerzaak.
Koffie en fietsen bij Kamu in Breda
Na Breda vervolg ik de weg in de richting van Zevenbergen om daarna, bij Moerdijk, met het pontje naar Willemsdorp te varen. Onder de Dordtsche Kil door rijd ik naar ’s Gravendeel. Het begint inmiddels flink rond lunchtijd te lopen, dus ik eet er wat op het pleintje voor de kerk.
De laatste stop in 's Gravendeel
Daarna is het nog zo’n dertig kilometer naar huis en die rijd ik aan een stuk door, want het gaat heerlijk, al is het wel erg benauwd. Zo rond 14.30 kom ik thuis aan en kijk ik tevreden terug op een mooie tocht van in totaal zo'n 250 kilometer en een geslaagd Vrienden op de Fiets-experiment.
