Motorelfstedentocht 2022

— Posted in Reizen by

In 1909 werd de eerste officiële Elfstedentocht geschaatst, waarbij het idee was om op een enkele dag de elf steden van Friesland aan te doen. De tocht spreekt voor velen tot de verbeelding; het helse jaar 1963 en winnaars als Abe de Vries, Reinier Paping, Evert van Benthem en Henk Angenent zitten in ons collectief geheugen. Menig schaatser droomt er dan ook van de tocht een keer te schaatsen. Of dat er ooit nog van komt is al sinds de laatste editie in 1997 onderwerp van verhitte discussies, maar als motorrijders hoeven we natuurlijk helemaal niet op strenge vorst te wachten.

enter image description here Elfstedentochtwinnaar Reinier Paping in 1963. Foto door Anneke Bleeker.

De Elfstedentocht is naast een schaatstocht inmiddels ook een meerdaagse fietstocht, een wielerronde, een ultraloop en, gelukkig, ook een mooie motorroute. Elk jaar organiseert de Friesche Motorclub aan het begin van de zomer de Motorelfstedentocht. Duizenden motorrijders doen daaraan mee, maar als je, zoals ik, geen zin hebt in een massale tocht, dan kun je de tocht ook prima alleen of in een groepje rijden. De rust en ruimte van Friesland spraken me wel en daarom vertrok ik op 24 maart 2022 op mijn Triumph Speed Triple vanuit Schiedam naar het verre Noorden.

De rit naar het begin van de tocht is al een flink eind, dus ik besloot daar een dag over te doen, in een bed and breakfast te slapen en de dag erna volledig te besteden aan ‘de tocht der tochten’. Officieel begint de Elfstedentocht overigens in provinciehoofdstad Leeuwarden, maar ik begon de ronde iets dicht bij huis in het prachtige plaatsje Lemmer – inderdaad, de plaats van Tony Leenes’ Indian Motorcycle Museum. Het was nog maar maart, maar de thermometer liep door de zonneschijn aardig op. Dat is geluk hebben, want de hele dag rijden vraagt toch wel om mooi weer.

enter image description here De vanuit Lemmer gereden Motorelfstedentocht.

Vanuit Lemmer vertrok ik op 25 maart tegen de klok in richting Balk, Stavoren – met het welbekende ‘vrouwtje van’ – en Hindelopen. Prachtige wegen en omdat het nog geen zomer was, vond je weinig fiets- en motorverkeer op de weg. Over de N59 reed ik naar Bolsward voor een heerlijke kop koffie op het gezellige marktplein. De motor parkeerde ik vlak voor het terras en ik werd daarbij nauwlettend in de gaten gehouden door een oude baas die, zo vermoed ik, zijn rustige ochtendkoffie verloren zag gaan door gegrom en geronk uit de uitlaten van de Triple. Niets is minder waar, want ik had de contactsleutel nog niet omgedraaid of ik kreeg warempel een compliment van de Fries; wat een prachtige motor en eindelijk eens niet zo’n nieuwerwets ding. Inderdaad, de Speed Triple komt uit 1996, heeft nog een carburateur en, in echte Triumph-stijl, controlelampjes die het vaker niet dan wel doen. Het label ‘moderne klassieker’ is wel op zijn plaats, zijn de bewonderaar en ik het snel eens.

enter image description here Koffiestop in Bolsward.

Na de koffie met het echte Friese suikerbrood (Fryske sûkerbôle) vervolgde ik mijn weg in de richting van plaatsen met namen als Grauwe Kat en Baarderburen om daarna via Achlum en door Harlingen, dat ik eigenlijk alleen ken van de boot naar Terschelling, heen te rijden. Via Franeker, Dronryp, Hallumerhoek, Holwerd en Hantum reed ik naar De Hiaure – ook wel De Lytse Jouwer genoemd – om daar rustig in het zonnetje de in het bed and breakfast gesmeerde lunch op te eten. Dat kon mooi op een bankje tegenover de fraaie hervormde kerk. Het informatiebord ertegenover leerde me dat men hier op en niet in De Hiaure woont. De geboden verklaring is dat de plaatsnaam ooit iets als ‘de oever’ of ‘de oeverwal’ betekende en daar kun je inderdaad op, maar niet in wonen. Na deze les toponymie (de studie der plaatsnamen) stuurde ik de Triumph in de richting van Dokkum en Leeuwarden. Dit is een wat minder afgelegen deel van de route, met meer verkeer en een toename in het aantal verkeerslichten. In vergelijking met de randstad is het echter nog steeds heerlijk rustig toeven.

enter image description here Lunchstop 'op' De Hiaure.

Na Leeuwarden passeerde ik Jorwerd, waar ik even rondkeek omdat ik het dorpje ken uit het mooie boek Hoe God verdween uit Jorwerd van Geert Mak. Ook dit dorp kent een prominente kerk, mooie straatjes en bruggetjes om heerlijk doorheen te laveren. Na het dorpje kon het gas weer even open in de richting van Sneek, dat ik, geheel volgens route, langs de randen passeerde. Fijn wel, want een stad doorrijden is niet mijn idee van een ontspannen motortocht. In Woudsend gunde ik mezelf in de namiddagzon een biertje op het terras van Omke Jan in Woudsend, een prachtige plek aan het water en met uitzicht op houtzaagmolen De Jager. Het vriendelijke personeel wist me te vertellen dat het water waaraan we zitten, de vaart tussen het Heegermeer en het Slotermeer, in het toeristenseizoen vol ligt met sloepen en andere plezierboten en dat er, helaas soms letterlijk, gevochten wordt om aanmeerplekken en stoeltjes op het terras. Reden temeer om deze tocht lekker vroeg in het jaar te rijden, lijkt me.

enter image description here Een non-alcoholische versnapering in Woudsend met uitzicht op molen De Jager.

Na een heerlijk biertje – 0.0% natuurlijk, er moest immers nog gereden worden – reed ik via Spannenburg en Tjerkgaast naar Sloten, Tacozijl en uiteindelijk Lemmer om aan te komen bij het beginpunt – 290 kilometer verder. De route zelf is zo’n 250 kilometer, maar mijn op zijn zachtst gezegd beperkte oriëntatievermogen en een aantal navigatieperikelen leverden bijna 40 kilometer extra op. Dat is echter geen straf op zo’n mooie dag in de prachtige provincie Friesland. ‘De Hel van '63’ zal, zoals de gelijknamige film mooi laat zien, ongetwijfeld loodzwaar zijn geweest, maar op de motor is de Elfstedentocht een heerlijke tocht langs terpen, weilanden en bossen, ver weg van drukte en opdringerig verkeer en met voldoende mogelijkheden om rustig te toeren en regelmatig het gas open te trekken op de uitgestrekte, slingerende wegen van Friesland. In Lemmer drink ik een verfrissend glas witbier – met alcohol deze keer, want de rit zit erop – en ik besluit dat de Elfstedentocht op de motor een absolute aanrader is.

enter image description here Na afloop prijkt het Friese Pompeblêd op de Speed Triple.

Wil je zelf ook eens de Elfstedentocht op je Triumph rijden? Meld je dan aan voor de georganiseerde tocht op https://www.fmc.nu/elfstedentocht of download op diezelfde site de route in GPX-formaat, zodat je alleen of met vrienden deze iconische route kunt rijden.

Schotland 2015, dag 5: Ullapool - Banchory

— Posted in Schotland 2015 by

Vandaag, 17 mei, vertrekken we na het ontbijt uit Ullapool en rijden we nog een stukje naar het noorden. We volgen de A835, A837 en A836 om nog een mooie rit door de Cromalt Hills en Easter Ross te maken. De weg is schitterend, glooit mooi en biedt mooie bochten. Het is zondagochtend 9.00 uur en het is er verlaten; je ziet er geen dorpjes en de thermometer komt niet verder dan 6 graden... We rijden langs Elphin, Ledmore, een mooie zijweg langs Achnahanat en naar Ardgay, net over de Bonar Bridge. Er is op zondagochtend niet veel open en het kopje koffie in een karakterloos wegwinkeltje drinken we dan ook graag.

enter image description here De route van dag 5: Ullapool - Banchory

We rijden langs Kincardine tot aan Dalvanie en gaan even daarna de A862 op tot aan Dingwall. Hier laat het geheugen ons even in de steek, maar met enige zekerheid durf ik te zeggen dat we die weg tot aan Muir of Ord volgen om daarna een klein stuk de A9 te pakken om Inverness voorbij te komen. We pakken zo snel we kunnen de B9006 langs Battlefield Culloden en naar Cawdor. We besluiten de B9007 te volgen tot deze weer uitkomt op de A938 bij Duthil. De gekozen weg gaat dwars door niemandsland Strath Dearn en ook hier zijn besneeuwde bergtoppen alom aanwezig. De weg is prachtig, de temperatuur is wat gestegen en er is kilometers lang niemand op de weg. De bochten laten zich, ondanks de glooiingen, goed nemen en je kunt er lekker een stuk doorrijden en van het landschap genieten.

enter image description here Lunch in Dulnain Bridge

We zijn, op de stille zondagmiddag, inmiddels wel in voor een lunch, maar in alle kleine plaatsjes zijn de cafés en bars, als ze al aanwezig zijn, dicht. We schieten dus maar net voor Dulnain Bridge de oprijlaan van Hotel Muckrach op. Dat blijkt geen verkeerde keuze, want we eten er een heerlijke dark chocolade brownie en een carrot cake, allebei geserveerd met witte chocolademousse en een bolletje ijs. Toegegeven, het is een vreemde lunch, maar je moet wat op zondagmiddag in de middle of nowhere en het smaakt er niet minder om. Het hotel lijkt overigens een toevluchtsoord voor jagers en oud geld en enigszins underdressed kijken we onze ogen uit - erg statig allemaal. We vervolgen de weg over de A939 langs Bridge of Browne, Tolmintoul (leuk dorpje), Lecht en Cock Bridge. Door de scherpe bochten en de hele dag klimmen en dalen - een combinatie die overigens zorgt dat je met de volle aandacht bij de weg moet blijven, want je doorziet bochten soms pas als je erin zit - raken de tanks snel leeg en zijn we blij dat we Ballater bereiken. Ballater is erg druk en ziet er leuk uit; een mooie kerk, wat cafeetjes en genoeg slaapplek. We twijfelen of we nog een stukje doorrijden, want dit ziet er uitnodigend uit. We besluiten toch ons doel van vandaag, Banchory, in het zicht te houden en rijden nog dertig kilometer door.

enter image description here Banchory

Uiteindelijk zijn we blij met onze keuze, want die leidt ons door het natuurpark van Glen Tanar. De wegen zijn niet allemaal even best, zoals eigenlijk voor de hele reis geldt, maar je rijdt er prachtig. Banchory blijkt kleiner dan gedacht en de enige B&B die we zien, is dicht. Gelukkig staan er in dit mooie plaatsje nog wat bars die kamers verhuren. We kiezen voor The Stag Hotel (£70). Het is meer een pub dan een hotel, maar de kamer is prima. Daarna lopen we een rondje door het dorpje, drinken we een biertje in een café en nemen we de aflegde tocht eens door op de kaart. We eten daarna in een restaurant en gaan voldaan naar de kamer terug. Onder het genot van de muziek van Creedence Clearwater Revival en Eric Clapton kijken we wat de bestemming voor morgen moet gaan worden.

Dagafstand: 308 kilometer

Totaalafstand: 1407 kilometer

Liedje van de dag: Eric Clapton - After Midnight

Schotland 2015, dag 4: Mallaig - Skye - Ullapool

— Posted in Schotland 2015 by

Op 16 mei vertrekken we vroeg uit de B&B om de ferry van 9.15 uur van Mallaig naar Armadale op Isle of Skye te halen. We zien bij het wegvaren nog drie motoren te laat aankomen. Da's balen, want het betekent voor hen wachten tot de volgende ferry om 10.45 uur. Na de vaart van een halfuur rijden we op Skye over de A851 naar Skulamus en draaien dan de prachtige A87 op. Het weer lijkt ons gunstig gezind: harde wind, maar een prachtige zon. We volgen de weg tot aan de splitsing bij Sligachan en drinken daar wat in het café. Het is inmiddels gaan hagelen en de temperatuur is gezakt van 9 tot 2 graden. Let wel: het is half mei!

enter image description here De route van dag 4: Mallaig - Skye - Ullapool

Veel namen op de kaart van Skye ken ik alleen als etiketten op de whiskyfles en we vervolgen de weg dan ook naar Talisker. De weg wordt steeds slechter en we ontmoeten meer en meer schapen. Op een gegeven moment keren we toch maar om en rijden we terug naar de A863, want dit schapenpad lijkt op niets uit te komen. We rijden deze weg uit, langs Dunvegan, zuidwaarts naar Bernisdale en Skaebost en dan helemaal naar boven naar Kilmaluag. Ook deze plaats blijkt te klein om te keren, terwijl we, na zeer harde wind(stoten), koude, regen en hagel toch wel wat warms hebben verdiend.

enter image description here Uitzichten op Skye

Door naar Flodigarry, waar we het zeer mooi gelegen hotel/bar The Flodigarry Hotel in The Skye vinden. Het bord langs de weg valt niet op en je moet er een steil grindpad voor over hebben, maar dan krijg je een adembenemend uitzicht. De eigenaren blijken Nederlanders en een praatje is zo gemaakt. Na een heerlijke vegetarische haggis vervolgen we de weg naar beneden over de A855 langs The Old Man of Storr. Ook hier komen we over een aantal schapenpaden en moeten we soms de schapen van de weg toeteren of er heel rustig omheen rijden. Je kunt erover klagen, maar eigenlijk is het gewoon heel leuk, als je maar goed oplet en niet te hard rijdt. Sommige schapen kijken je, vanaf het midden van de weg, overigens aan met een blik die lijkt te zeggen 'Ja, ik sta hier. Nou en?' Gelijk hebben ze, want wij zijn hier de vreemdelingen en niet andersom. De windvlagen zijn overigens extreem te noemen en tegenhangen in bochten is nu echt een vereiste.

enter image description here Midden in een oldtimer-rally

We rijden door tot aan Portree en rijden dan weer de A87 op om over de Skye Bridge bij Kyleakin weer het 'vaste' land op te rijden. Vervolgens pakken we de A890 langs Stromeferry, Craig, Achnasheen en Lochluichart om ter hoogte van Garve de A835 in de richting van Ullapool op te rijden. We rijden in de tussentijd over nog een aantal heel kleine wegen, maar die zijn niet altijd genummerd en dat is soms maar beter ook. We hebben vandaag alle weersomstandigheden gezien, van zon en wind tot regen en hagel en we zijn eigenlijk wel toe aan een slaapplek. We zoeken naar een mooi plaatsje, maar op de A835 kom je naast schitterende uitzichten en geweldige bochten en glooiingen nu juist geen echte plaatsjes tegen. Er is niets, behalve wat losse B&B's, maar dan is een restaurant weer ver weg. Zo leggen we de lat ook wel hoog en eindigen we uiteindelijk toch, rond 19.15 uur, in Ullapool.

enter image description here Isle of Skye

Ook Ullapool is veel kleiner dan gedacht en alle hotels en B&B's zijn op het eerste gezicht vol. Na enig zoeken en vragen zien we toch een vacancies-bord bij Glendhu aan de A835. Voor £70,- mogen we blijven slapen. Schotland is niet goedkoop, maar we krijgen er wel een ontbijtje bij. (Dat is, ondanks wat de term B&B inhoudt, niet overal het geval.) Daarna eten we wat in het gezellige Ferry Boat Inn en drinken we nog wat. Daarna bepalen we op de kaart globaal de route voor morgen en gaan we, uitgeput, naar bed. Al met al was het een heel mooie dag met zeer wisselvallig weer en veel kilometers. Skye is geweldig en prima te doen in een dag. De landschappen zijn er schitterend, het is rustig, de wegen zijn goed en je rijdt hele stukken zonder een sterveling tegen te komen. Morgen een hopelijk even mooie dag!

enter image description here De weg naar Ullapool

enter image description here De brug bij Slighachan op Skye

enter image description here Heerlijke (vegetarische) haggis

enter image description here Isle of Skye

Dagafstand: 420 kilometer

Totaalafstand: 1099 kilometer

Liedje van de dag: Creedence Clearwater Revival - Hey Tonight

Schotland 2015, dag 3: Aberfoyle - Mallaig

— Posted in Schotland 2015 by

Pa vergist zich enigszins in de Engelse tijd, dus zijn we vroeg uit de veren. Na een ontbijt boeken we online de ferry van Mallaig naar Isle of Skye, want ons plan is om vandaag, donderdag 15 mei, van Aberfoyle via Fort William naar Mallaig te rijden en op zaterdag een rondje Skye te doen. De ferry kost zo'n £17 per persoon, dus dat valt mee. Na het ontbijt rijden we een stukje terug over A81 langs het nog steeds prachtige Port of Menteith en via de A81 en de A892 over de Pass of Leny door Strathyre Forest en langs Lochearnhead. Vervolgens rijden we de A85 op, langs Luib.

enter image description here De route van dag 3: Aberfoyle - Mallaig

We rijden vandaag vooral op de A82 naar het westen door de Trossachs. De uitzichten over Loch Lomond zijn schitterend en de omgeving wordt steeds ruiger; bergen met besneeuwde toppen zijn hier, zelfs in mei, geen uitzondering. De temperatuur is er ook naar: 8 graden om 10.00 's morgens. Het thermoshirt is geen verkeerde keuze geweest deze ochtend. Later horen we van verschillende Schotten dat het extreem koud is voor de tijd van het jaar.

We vervolgen de prachtige weg tot aan Glencoe en hebben inmiddels al wat regen gehad. De ochtend was droog, maar de middag wordt gekenmerkt door een bijna constante neerslag. Gelukkig is het geen harde regen, maar een constante miezer. Bij Glencoe verlaten we de A82 om over de B863 langs Kinlochleven en een kleiner weggetje langs Blàr a Chaorainn naar Fort William te rijden.

enter image description here De omgeving van Mallaig

Onderweg drinken we nog wat in The Green Welley, waarvan de parkeerplaats, volgens andere gasten van de B&B in Aberfoyle, altijd vol met motoren staat. Dat valt nu wel mee, maar er staan toch een aantal oude AJS'en en een Matchless. Pa raadt het jaartal van een AJS goed ('1955, spot on!') en dat wordt beloond met een praatje. Na de koffie rijden we door tot aan Fort William.

enter image description here The Green Welley

Na Fort William rijden we over de A830 prachtig langs Loch Eil dat vol ligt met kleine eilandjes. We rijden door tot aan Glenfinnan, om daar het bekende viaduct uit de Harry Potter-films te bekijken. De trein, The Jacobite, missen we, maar het uitzicht is er niet minder om. Je kunt in alle richtingen je ogen uitkijken. We stappen op, want het regent weer en we vervolgen onze weg naar Arisaig en pakken daar de kustweg die naast de A830 ligt.

enter image description here Het viaduct in Glenfinnan

Daarna is het nog maar een klein stukje tot Mallaig. We vragen wat rond en vinden, na enig zoeken, een tweetal B&B's dat nog plek heeft. Helaas geeft de man waarbij we boeken in de tijd dat we de motoren halen de kamer aan een ander, wat hem een beschaafde maar afkeurende opmerking kost. Als je geen motorrijders in je B&B wilt, dan kun je dat gewoon zeggen; op dit gedoe zit niemand te wachten. We gaan toch maar naar de tweede keus, de Steam Inn (£60 zonder ontbijt) en dat blijkt helemaal geen verkeerde keuze. We drinken wat, lopen wat rond in het plaatsje en gaan eten. Daarna nog een wandeling, want het uitzicht over het water is hier prachtig.

Dagafstand: 238 kilometer

Totaalafstand: 679 kilometer

Liedje van de dag: John Coltrane - Moment's notice

Schotland 2015, dag 2: Newcastle - Aberfoyle

— Posted in Schotland 2015 by

Op donderdagochtend 14 mei rijden we rond 9.30 uur lokale tijd de boot af om daarna achteraan te sluiten voor de paspoortcontrole. Het was ons de avond ervoor al opgevallen dat er veel motorrijders aan boord waren - vooral Harley-rijders. Er blijkt, zo horen we deze ochtend, een groot Harley-treffen te zijn in Schotland en er is besloten de paspoorten van alle motorrijders te controleren... Gelukkig hebben we geen haast en is het mooi weer.

enter image description here De route van dag 2: Newcastle - Aberfoyle

Eindelijk voorbij de controle rijden we, volgens plan, over de grote weg in de richting van Hawick naar de Engels-Schotse grens. Daar drinken we een flinke kop koffie, maken we de verplichte foto bij de border stone en luisteren we met een half oor naar de doedelzakspeler in Schotse kilt. We laten Engeland en de grote weg achter ons en rijden over de A6088 naar Hawick. Vervolgens pakken we een aantal kleine wegen, waaronder de A698 en de B6405 langs Lilliesleaf en Midlem.

enter image description here Grens tussen Engeland en Schotland

Delen van de route bestaan uit smalle paden met veel schapen. Dat is ontzettend mooi, maar je moet wel op overstekend 'wild' letten. Lammetjes staan her en der verspreid en hoewel onze motoren een beschaafd geluid maken, schrikken ze er toch van en rennen ze, zonder om zich heen te kijken, in een rechte lijn naar hun moeder. Oppassen dus! Snel rijd je op dergelijke wegen niet, maar dat geeft je wel de tijd om lekker om je heen te kijken en van het landschap te genieten.

De volgende weg is de A72 in de richting van Peebles. In Peebles drinken we wat in een verlaten café en daarna tanken we. Je weet hier nooit hoeveel kilometer het nog duurt tot de volgende pomp, dus je kunt maar beter met een zo vol mogelijke tank rijden. De A72 was goed te doen, dus die volgen we tot Blyth Bridge en we slaan daarna een kleiner weggetje (de A721) in en we vervolgen de weg naar Armadale. Net na Carstairs pakken we de A706 noordwaarts. Aangezien er wat wegafzettingen zijn, pakken we een stukje grote weg in de richting van Falkirk. Je gaat echter niet naar Schotland voor de snelweg en daarom rijden we zo snel mogelijk de B8028 op, net voorbij Slamannan in de richting van Kilsyth.

enter image description here Het mooie plaatsje Aberfoyle

Vervolgens rijden we door het geweldig mooie Carron Valley om in Fintry eens te vragen naar een B&B. Dat blijkt niet mee te vallen; de Fintry Inn blijkt al jaren geen B&B meer en we rijden verder in de richting van Port of Menteith. Ook daar is het schitterend, met een groot meer, prachtige bomen en dito wegen. We rijden vervolgens naar Aberfoyle en komen daar voldoende B&B's tegen. We kiezen voor Mayfield B&B à £65 per nacht. Er is ook een mooie Mayfield Faerie-wandeling die je leidt naar het Fairy Forest. De wandeling is de moeite waard vanwege het uitzicht, maar ook om even lekker de benen te strekken na een tocht van bijna 350 kilometer. Morgen gaan we verder naar Fort William en Mallaig. Het weer vandaag was fantastisch en we houden onze 'fingers crossed' voor morgen.

Dagafstand: 341 kilometer

Totaalafstand: 441 kilometer

Liedje van de dag: Cream - N.S.U.

Pagina 1 of 2