Polderpark Cronesteyn-loop 10K
Twee weken na de Trailmarathon door Kroondomein het Loo wilde ik weer een wedstrijdprikkel opzoeken – altijd goed in voorbereiding op de marathon.
In eerste instantie was het idee de 10 kilometer van de Lansingerlandrun te lopen. Die kostte echter 19,50 – voor een 10K! – en hoewel ik dat best kan betalen, in deze tijd een luxe als ik mijn studenten en anderen soms hoor praten, vind ik dat gewoon echt te veel voor zo'n afstand in een lokale wedstrijd. Daarom reisde ik af naar Leiden voor de Polderpark Cronesteyn-10K. Dat bleek achteraf niet zo'n heel goede keuze, al moet ik er misschien ook gewoon een beetje om (leren) lachen.
Begrijp me niet verkeerd – het was een leuk lokaal loopje van NLML en voor vier euro en een goede kantine om je om te kleden mag je niet klagen, maar dit wedstrijdje in Leiden was wel héél klein… Geen tijdsregistratie, maar wel een wedstrijdklok en een zorgvuldig uitgemeten parcours, gelukkig.
Uiteindelijk waren er, gok ik, een stuk of 25 à 30 lopers. Die waren, en ook dit bedoel ik niet verkeerd, een stuk langzamer, waardoor ik alles alleen op kop moest lopen, met veel wind en wat regen in de polder en daardoor een paar flink gladde bospaden. Ik liep de 10 kilometer in 36:33 en dat was niet wat ik in gedachten had.
Het voelde ook nog best lastig zonder groepje of mikpunt – veel moeilijker om te focussen zonder anderen en diepgaan kan (ik) dan eigenlijk niet. Het is mijns inziens een essentieel onderdeel van wedstrijden dat je iemand voor 'moet' blijven (van jezelf), bij een groepje wilt blijven, elkaar uit de wind houdt of juist een ander in het vizier kunt houden. Daarom vond ik die solo-wedstrijdjes tijdens de corona-lockdowns ook zo lastig. Gezien die omstandigheden is 36:33 ook nog best redelijk, maar het voelde voor zo'n tijd te weinig als een wedstrijd en te zwaar.
Het is zeker niet de schuld van de organisatie, want het is gewoon een kleinschalig loopje (en hartstikke gezellig, dat wel) en dat had ik, als ik de website beter had bekeken (achteraf bleek NLML voor 'niet lullen maar lopen' te staan...), waarschijnlijk wel kunnen inschatten. Aangezien het mijn bedoeling was een wedstrijdprikkel op te zoeken, voelde dit achteraf toch een beetje als een mislukte poging daartoe.
Les voor de volgende keer: toch maar iets meer betalen en een wat groter wedstrijdje pakken. Aan de andere kant: het doel was een wedstrijdprikkel opzoeken en hoewel dit naar mijn idee niet echt kwalificeerde, wist ik dat van tevoren niet en heb ik me mentaal ertoe aangezet om een wedstrijdje te doen. Zoals ik al zei: niet zo serieus zijn, tevreden zijn met een leuke ochtend en er gewoon om proberen te lachen...