We staan weer om 6.30 uur op; zo’n beetje vaste prik tijdens deze reis. Na een ontbijt met melk, muesli, bruin brood en lekkere zelfgemaakte jam van de hut vullen we de thermosflessen en gaan we weer op pad. De eerste paar kilometers voeren ons, na wat zoeken op de camping, naar het pad richting Champex. Dat staat al vroeg aangegeven, dus dat is gemakkelijk. Na een kilometer of acht komen we langs La Kabana, een hip koffietentje waar je, zoals eigenlijk overal in Zwitserland, veel betaalt voor weinig koffie. Wel goede koffie, overigens, dus we klagen niet.
Koffie
Daarna lopen we verder en komen we door verschillende schattige dorpjes met prachtig gelegen houten huisjes. Echt een feest om doorheen te lopen. Zoals overal op de TMB staat ook hier de route weer prima aangegeven en aangezien we vandaag geen alternatief lusje doen, is het gewoon pijltjes en logo’s volgen. Na een kilometer of tien begint het klimmen. We moeten zo’n 400 meter omhoog en dat is redelijk zwaar met de tassen, maar heel goed te doen. Onderweg komen we nog een klimklasje tegen en dat was erg leuk om te zien. We vervolgen de weg naar Lac du Champex, waar we een luxe lunch nemen, want we hebben geen picnic vandaag. Een heerlijke croc monsieur verder besluiten we nog een rondje om het meer te lopen, zo’n 1,5 kilometer, en daarna de weg te vervolgen door het kleine centrum van Champex naar de alternatieve route die langs Relais d'Arpette voert, onze stop voor vandaag.
De refugé doet gehaast aan en alles moet gelijk betaald worden — soms zelfs per drankenrondje. Niet de fijnste ervaring, maar aan het einde van de middag begint het te regenen en zijn we toch blij met een dak boven ons hoofd. Ik ga nog een rondje hardlopen en besluit de alternatieve route van morgen alvast voor een deel te bekijken, want we horen die door iedereen 'de hel' genoemd worden. Daar zit wat in, want de eerste drie kilometer maakte ik al 700 hoogtemeters en moest ik klimmen en springen over een soort rotsvelden. Van hardlopen is naar boven weinig sprake, maar dat hoort wel een beetje bij trailrunnen, geloof ik. Niet echt mijn ding als nuchtere Hollandse langeafstandloper, maar het was wel avontuurlijk en naar beneden ging het eigenlijk best lekker. Wel uitkijken, want misspringen is hier een enkel breken. De naam 'de hel' heeft vooral met die rotsvelden te maken, want die lijken, zeker als het regent of sneeuwt, onbegaanbaar en vooral heel glad. De alternatieve route is vooral de moeite waard bij helder weer vanwege de uitzichten, maar voor morgen voorspellen ze hier slecht weer, dus we besluiten morgenochtend wat we doen: de alternatieve route, of terug naar Champex en de hoofdroute pakken. Het diner was voor mij als vegetariër prima — een gevulde tomaat met linzen en lekkere groenten erbij — maar voor de rest was de worst met een klein beetje pasta en slapgekookte groenten toch wat karig. De groentesoep vooraf was wel erg lekker en vooral lekker warm, want het is hier inmiddels nat en koud. Lekker vroeg naar bed en morgen weer op tijd op.
Afstand: 20,8km
Hoogtewinst: 1077m
Hoogteverlies: 1060m
Links: Route etappe 7 (GPX)
